LWÓW RUSKI

– LWÓW KSIĄŻĘCY

Lwów. Miasto Męczennik. Miasto Bohater. Miasto Historia i… Legenda.

Semper fidelis

…

Jak jeszcze nazwać i opisać miasto, które w dziejach Rzeczypospolitej

odegrało tak szczególną i wybitną rolę?

Między wszystkimi miastami Królestwa najliczniejszymi zasługami

względem Rzeczypospolitej, wobec poprzednich królów i wobec nas,

niewzruszoną w mnogich niebezpieczeństwach wiernością, wyróżnia

się naszemiasto Lwów, któryw tylu nieprzyjacielskich oblężeniach przez

Kozaków, Moskwę, Tatarów, a teraz świeżo przez Turków podupadł, lecz

nie uległ. Z tych to chwil tak krytycznych wyszedł zwycięsko, wstrzymał

z podziwienia godnym męstwem i odwagą potęgę otomańską i nie

dopuścił, aby ona wdarła się do wnętrza Królestwa. Mieszczaństwo zaś

lwowskie oświecone, pełne cnót obywatelskich i formwykwintnych, sły-

nie daleko poza granicami Polski, nie tylko chwałą wojenną, lecz także

cywilizacyjną, miasto przeto wykształceniem, męstwem, trwałą wier-

nością względem Rzeczypospolitej zasłużyło na wiekopomną sławę

i szczególniejszą łaskę

Tak o Lwowie mówił Jan III Sobieski

na sejmie koronacyjnym w 1674 roku.

Dzisiejszy Lwów jest niemal cywilizacyjną stolicą państwa, które swe ofi-

cjalne istnienie notuje raptem ćwierć wieku. Jakiż to moment na mapie

historycznej Europy!

Wielu historyków pisało, że wraz z odejściem ostatnich pokoleń uro-

dzonych we Lwowie zanikać będzie w powszechnej polskiej świado-

mości istnienie Miasta, bladł będzie zarys jego postaci w literaturze.

Chcemy przeto z wielką radością podkreślić, że wbrew obawom tak nie

jest. I choć pokolenie naszych dziadów i ojców świadomie stąpających

po jego brukach i trotuarach odeszło już na drugą stronę, Lwów trwa

nieprzerwanie z wielką siłą w utworach literackich, pracach dokumen-

talnych i naukowych. Niestety coraz liczniej pojawiają się nierzetelne

opracowania, zawierające tezy i twierdzenia, które wynikają z niewie-

dzy, świadomej manipulacji, tudzież złej woli. Sprzeciwiamy się temu.

Bo choć Lwów jest już inny, to dziejów tego Miasta i tej Ziemi zmieniać

nie należy, nie trzeba i nie wolno.

Najstarszy herb Lwowa z pieczęci z 1359 roku