LWÓW RUSKI – LWÓW KSIĄŻĘCY

Dla nas najważniejsze jest to, że z nazwy

Ruś

, ukradzionej Rusinom

przez Rosjan (oj, skomplikowany to wysoce temat – odsyłamy w tej spra-

wie ponownie do Richarda Pipesa), wywiódł się w naszej świadomości

sąd, że jest to „obca ziemia”. Taki nasz „rosyjski kompleks” po wiekach

przewag wschodniego imperium.

Nie znajdziemy zrozumienia dla uwarunkowań naszych dawnych

dziejów w opracowaniach nawet najwybitniejszych umysłów Europy

Zachodniej, bowiem dla większości z nich Europa słowiańska stanowi-

ła zlepek różnych, bezładnie porozrzucanych plemion. Świadczą o tym

relacje z wypraw pisanych dla cesarza Fryderyka I Barbarossy, gdzie

czytamy, że ziemie nas interesujące zamieszkują:

Rutheni, Landisi, Gothi

et caetare gente orientales

(…) – Rusini, Lędzianie, Gotowie i inne plemio-

na wschodnie (tłum. aut.). Powoływanie się zatem na prace np. Norma-

na Daviesa, w tych chociażby kwestiach, jest najdelikatniej mówiąc…

rozczulające. Gdy czytamy, że przynależność terytorialna nie była wów-

czas dla rozmaicie rozczłonkowanych plemion najważniejsza, wiedzieć

powinniśmy, że jest to jawne naigrawanie się z faktów. Bo jeśli nie była

najważniejsza, to bitwa pod Cedynią w obronie domen zachodnich jest

jedynie„chuligańskim wybrykiem”.

Niejaki Nestor – mnich i kronikarz, snując swą

Powieść minionych lat

opisuje czyny księcia Włodzimierza Kijowskiego (†1015). I choć istnieją

hipotezy, iż tekst ten jeszcze w czasach pisania był zmieniany ze wzglę-

du na interesy panującej dynastii, warto go poznać, bo przecież to jeden

z „ruskich argumentów”, działających stanowczo na niekorzyść fałszują-

cych historię. Czytamy tam bowiem:

W leto 6489/981 r. ide Wołodymer

k Lacham i zaja hrady ich Peremyszl, Czerven i iny hrady

(…). Pierwsza data

jest oczywiście datą starotestamentową, liczoną od początku świata.

Chcemy też podkreślić, że wydarzenie to miało miejsce w czasie, gdy ce-

sarz Otton II najechał na Polskę, zaś Rusini wykorzystali osłabienie mło-

dego państwa polskiego. Jeśli wyprawa „Wołodymera k Lacham” miała

Prof. Jan Pruszyński